De laatste tijd fotografeer ik steeds liever analoog. Weer terug gaan naar de basics, niet zo druk hoeven te zijn met het maken van een perfect shot en het laten zoals het is, de verrassing en spanning van het wachten op het eindresultaat… Het is het allemaal waard!
Aangezien er in onze stad geen fotograaf meer zit, stuur ik de rolletjes op naar Carmencita Film Lab. Zoals de naam al wel doet vermoeden zit dit lab in Spanje en is alles opsturen dus nog een enigszins kostbare onderneming. Om het zo betaalbaar mogelijk te maken verzamel ik dan ook eerst minimaal 6 rolletjes voor ik ze opstuur, waardoor ik op sommige foto’s wel een half jaar heb moeten wachten.
Maar dat maakt het extra waardevol natuurlijk! Ondertussen heb ik nog een hele la liggen met volgeschoten rolletjes, waarvan ik geen idee meer heb wat er op staat (want die liggen er al 8 jaar…). Ik overweeg om zelf te gaan ontwikkelen, zodat ik niet zo lang hoef te wachten telkens en ook om weer iets nieuws te kunnen leren. Die vergeten rolletjes zouden natuurlijk een perfect proefproject kunnen zijn…
Meestal fotografeer ik analoog op vakantie. Dan vind ik extra fijn om niet continue met fotografie bezig te zijn. Dit keer nam ik voor het eerst een zwartwit rolletje mee naar Berlijn en ik moet zeggen dat ik om ben! Ik wil zeker vaker in zwartwit fotograferen, wat een heerlijk sfeertje!
Het scherpstellen is nog wel eens een uitdaging met analoog 😉
Kleur!
Vooruit, omdat ik het eigenlijk nog een te karige post vond volgen hier nog wat foto’s in kleur. Op deze vakantie schoot ik ongeveer twee rolletjes vol. Bij het rolletje in kleur opende ik mijn camera terwijl alles nog niet terug was gedraaid, oeps! Gelukkig waren eigenlijk alle foto’s nog goed, met hier en daar wat artistieke lichtlekken.
Prachtig weer hoor! Complimenten ❤️
Dank u, dank u! <3