Ten eerste: heb je al een kopje thee of koffie klaar staan? Nee? Snel doen! Dit is een gigantische lap tekst, dus je zal het nodig hebben…
Al eerder liet ik jullie foto’s zien van mijn treinreis door Schotland, maar vandaag vertel ik je er wat meer over! Natuurlijk laat ik je weer wat foto’s zien, die je ongetwijfeld al kent, maar laat ik je ook weten hoe je het beste een kaartje kunt boeken en waar je precies naar moet uitkijken, waaronder de brug uit Harry Potter, een kerkje
Laten we bij het begin beginnen. De bouw van de West Highland Line, ook wel The Road To The Isles genoemd, begon in 1889, in Fort William. De mensen in Fort William wilden graag verbonden worden met Glasgow en dat was het begin. Uiteindelijk breidde de lijn uit naar het noorden, naar Mallaig. Mallaig is een klein vissersdorpje en de aanleg van dit spoor was dan ook ontzettend belangrijk voor de economie en visindustrie. Aangezien het spoor zich vooral door bergen begeeft, was het aanleggen er van nog een hele onderneming. Men moest de bergen trotseren en een aantal bruggen bouwen, waaronder de Glenfinnan Viaduct, die je waarschijnlijk wel kent uit Harry Potter. Er gaat zelfs een verhaal rond dat de architecten van dit project zich niet hadden voorbereid op het gure en wispelturige weer. Terwijl ze keken hoe de bouw er aan toe ging, hadden ze geen eens fatsoenlijke regenkleding aan. Aangezien Schotland nogal regenachtig kan zijn is dit natuurlijk niet zo slim. Voordat ze het wisten zaten ze ook nog vast in een storm, waar lokale mensen ze te hulp moesten schieten. Omdat ze zo slecht voorbereid waren was dit bijna hun dood geweest, maar na een paar dagen gingen ze weer door, ze waren hoe dan ook vastberaden dit project af te maken! Ook las ik een verhaal over een werkpaard, dat van één van de bruggen viel tijdens de bouw en zo recht in een laag beton terecht kwam. Omdat het zo stijl en diep was, kon hij niet meer gered worden en overleed ter plekke. Men dacht altijd dat dit een gerucht was, maar toen men later verbeteringen gingen aanbrengen bij die brug, vonden ze in een pilaar wel het skelet van een paard! Een sneu verhaal, maar dit laat wel zien dat de bouw van dit traject zeker niet zonder gevaren ging. Overigens heb ik deze verhalen gelezen in een heel groot dik treinboek wat ik in Edinburgh tegenkwam. Zonde eigenlijk dat ik die niet mee kon nemen!
De reden dat deze spoorlijn ook wel ‘The Road To The Isles’ wordt genoemd, is omdat het eindpunt van deze trein Mallaig is. In Mallaig kun je op meerdere ferry’s naar de Schotse eilanden nemen, waaronder de ferry naar the isle of Skye! Andere eilandend die je vanaf Mallaig kunt bezoeken zijn Rùm, Eigg, Muck en Canna. Het spoor splitst zich trouwens bij Crianlarich, waar je kunt blijven zitten en doorreizen tot Mallaig, of over kunt stappen naar een trein naar Oban. Deze route is er later bij gekomen en hier ga ik het verder ook niet over hebben, maar het is wel belangrijk om te weten dat je hier kunt overstappen op een ferry naar onder andere Mull en Barra.
Zoals je misschien wel verwacht bij een treinlijn door de Schotse hooglanden, is deze reis werkelijk a-dem-be-ne-mend! In 2009 werd het, nog voor de Transsiberië Express en de Macchu Picchu-lijn, uitgeroepen tot mooiste treinreis van het jaar. En dat is absoluut niet zonder reden, ik kan alleen maar beamen dat dit helemaal waar is. Nou ja, ik heb natuurlijk niet de Transsiberië Express genomen (ooit!) en ik ben ook nog nooit in Peru geweest, maar ga er maar gewoon vanuit dat het echt een hele mooie treinreis is. Maar dan ook echt heel mooi. Heel mooi. Lijkt me duidelijk.
English: So, I’ve decided to be an asshole and not write anything in English at all! As this has become such a huge article, I don’t want to make it even bigger/more complicated by putting some English in here and there. As I seem to have a lot of Dutch commenters & readers, I’m going to focus on that for now. You can read it in English by Google Translate here though! Please let me know what you think about this. I often find blogs that only write in their native language a bit disappointing, even though I like the pictures. And Google Translate can be quite annoying. So I don’t want to loose any readers. Please, I would like to hear your opinions and ideas about it (this also goes for you, Dutchies!).
Overtuigd? Mooi! Hier volgen wat tips!
De West Highland Line duurt in zijn geheel ongeveer een uur of 5. Het begint in Glasgow Queen Street en eindigt in Mallaig. Je zou zelfs in 1 dag op en neer kunnen gaan.
Maar het is natuurlijk ook leuk om tussendoor op meerdere plekken te stoppen. Een idee is bijvoorbeeld Glenfinnan, het plaatsje vlakbij die befaamde Harry Potter brug. Hier hebben ze ook een locomotievenmuseum! In de zomer kun je hier ook overstappen op een stoomlocomotief, the Jacobite Steam Train, zodat je in ware Harry Potter-stijl de brug overgaat. Ik zei dus in de zomer, in de winter rijdt deze trein helaas niet. Van begin Mei tot eind Oktober kun je hier instappen. Let wel, het kaartje voor deze trein zal een stuk duurder zijn dan het kaartje voor de hele West Highland Line zelf! Hier vind je meer informatie.
Wil je een foto vanuit de trein maken? Zorg er dan voor dat je achter in de trein zit zodat je de mooiste foto’s kunt maken. Helemaal voor aan, zoals ik zat, kan ook maar dan zie je de brug helemaal niet goed en ben je er al overheen voordat je het door hebt. Het is maar een kort stukje en het gaat heel snel… Had ik bijna mijn fotomomentje gemist! Let er ook op dat de brug al verschijnt voordat je aankomt op het station Glenfinnan en dus niet er na pas, wat ik dacht.
Hier moest ik natuurlijk wel even een foto van maken ;) Als een soort souvenir!
Als je heel erg van wandelen en klimmen houdt is Fort William een aanrader. Dit is een soort van ‘hikers walhalla’ en ligt ook naast Ben Nevis, Schotland’s hoogste berg! Hier zou je dan wel moeten overnachten, maar het is een klein schattig dorpje, niet verkeerd.
Een ander (geweldig!) idee is om misschien het eiland Skye te bezoeken. Vanaf Mallaig neem je de ferry naar Armadale, waar je weer een bus kunt pakken naar bijvoorbeeld Portree, het grootste dorpje in Skye. Let op: deze rijdt niet in de winter!
Het treinkaartje zelf kun je het beste een paar weken van tevoren boeken. In de UK zijn vooraf geboekte kaartjes namelijk spotgoedkoop! Dit betekent echter wel dat je heel specifiek op die datum en dat tijdstip moet reizen. Mis je de trein? Dan heb je pech en betaal je de volle pond (letterlijk en figuurlijk, ha!). En dit kan schrikbarend hoog zijn! Het is niet als in Nederland waar je gewoon incheckt of een kaartje koopt voor die dag en wel ziet wanneer je op en uit stapt. Overigens kan dit wel, maar deze kaartjes zijn logischerwijs weer een stukje duurder. Mijn tip is dus: koop via internet een kaartje voor een vastgelegde datum en tijdstip. En zorg er vooral ook voor dat je die trein absoluut niet mist! Ik boekte mijn kaartjes via Virgin Trains, waar ik betaalde met mijn creditcard en met deze creditcard op het station in Glasgow (of waar ik ook wilde) de kaartjes ophaalde bij een ticketautomaat. Echt heel makkelijk! Een enkeltje van Glasgow naar Mallaig kostte mij zo’n 15 pond, wat ongeveer 20 euro is. Twintig euro voor een prachtige treinreis van meer dan 5 uur, dat is toch niks? Als je tussendoor wil uitstappen moet je hier wel rekening mee houden, dan moet je of weer via dezelfde site extra tickets boeken. Wat ik deed was als ik wilde uitstappen in Glenfinnan, ik een kaartje boekte van Glasgow naar Glenfinnan en daarna weer een paar uur later van Glennfinnan naar Mallaig. Dit kost bij elkaar dan wel meer dan één rechtstreeks enkeltje, maar het is niet anders.
Heb je geld over en wil je juist lekker weten wanneer je in en uitstapt? Dan zou je ook nog de Highland Rover pas kunnen kopen. Deze kost zo’n 110 euro en laat je onbeperkt 4 dagen (in 8 dagen) door de hooglanden reizen. Je kunt hiermee ook nog gratis op de ferry naar Skye of Mull.
Wat ook belangrijk is, is waar je zit. Voor een lange reis als deze krijg je altijd een stoel toegewezen, maar op de heenweg was het zo rustig dat ik vrijwel overal kon zitten waar ik wilde, deden ze ook helemaal niet moeilijk over. Natuurlijk moet je bij het raam gaan zitten, maar de ene kant is wel mooier dan de andere. Als je vanaf Glasgow reist moet je er eigenlijk voor zorgen dat je aan de linkerkant van de trein zit. Vanaf hier zie je de mooiste plekjes, epische bergen en prachtige meren. Aangekomen in Fort William zal de trein na een korte stop ineens omdraaien en van spoor ‘wisselen’. Hier moet je dus van plek veranderen (ook voor de Glenfinnanbrug!) en er weer voor zorgen dat je aan de linkerkant van de trein zit.
Wanneer te gaan? Dit zal toch echt een keuze zijn die je zelf moet maken, ik denk niet dat er een verkeerd moment is om trein te nemen. Ik ging begin November en ik moet zeggen dat het toen wel heel erg prachtig was. Alles, maar dan ook echt alles, was gehuld prachtige herfstkleuren, het was gewoon overweldigend! Het nadeel was wel weer dat ik een paar dagen later op de terugweg last had van verschrikkelijke regen en dan kan ik je vertellen: dan zie je geen klap. Niet alleen omdat het zo hard regende, maar ook omdat het erg mistig werd en alles verdween in een grote wolk. Zonde! In de zomer zul je hier minder last van hebben en dan rijdt natuurlijk ook de stoomtrein. Maar Schotland blijft Schotland: het kan elk moment gaan regenen. In de winter lijkt het me ook prachtig, vooral als het gesneeuwd heeft. Lastige keuze dus! Als ik zou moeten kiezen, dan zou ik toch voor de herfst gaan. Misschien halverwege Oktober, als de stoomtrein nog net rijdt maar de herfstkleuren al wel zichtbaar zijn. Maar nogmaals, er is geen verkeerd moment om deze trein te pakken (mits niet alles gehuld is in mist natuurlijk).
Niet geheel onbelangrijk: de fotografie! Fotograferen vanuit een razende trein is natuurlijk lastig. Niet alleen snelheid is belangrijk, maar ook de reflectie van de ramen. Zorg er voor dat je een snelle sluiterstijd heb en zo nodig daardoor ook de iso wat hoger moet zetten. De foto’s zullen waarschijnlijk niet superscherp zijn (zoals je ziet bij de mijne) maar dit is ook een kwestie van oefenen denk ik. Daarbij was het bij mij best donker, waardoor ik de iso vrij hoog moest zetten. Hij stond vaak op 1250, wat erg hoog is! Hierdoor had ik ook nog geen supersnelle sluitertijd (rond de 1/1000) maar ik durfde de iso niet hoger te zetten omdat ik bang was voor teveel ruis. Hier zul je dus een beetje mee moeten spelen, maar het spreekt voor zich dat een zo snel mogelijke sluitertijd een must is. Voor de reflecties kwam ik er achter dat het fijner is om niet via het raam, maar via de deuren te fotograferen. Hier vond ik vaak minder reflectie en ook mooie uitzichten. En hoe dichter de lens op het raam zit, des te minder je ziet van de reflectie. Natuurlijk scheelt het ook als het buiten heel licht is, dan heb je er minder last van! Mijn tip is vooral, ga meteen aan de slag zodat je de perfecte instellingen hebt als je echt een heel mooi plaatje ziet wat je graag wil schieten. En houd je camera altijd klaar!
Naast de West Highland Line heb je ook de West Highland Way. Dit is een wandelroute die een groot stuk van de treinroute beslaat. Je begint in Milngavie (Glasgow) en eindigt in Fort William, ik denk dat deze meneer em ook aan het lopen was! Dit staat ook nog op mijn ‘travel bucketlist’, eigenlijk kwam ik pas daarna achter dat er ook een treinroute was. Aangezien de trein wat makkelijker is en wat minder training e.d. vereist, leek me dat een goed begin. Maar ooit zou ik ook nog wel graag de West Highland Way willen lopen.
Zo, dat was het! En een flinke lap tekst dat het was. Respect als je dit überhaupt gelezen hebt ;) Ben jij een treinreiziger? Wat is jouw favoriete treinreis? Vertel me alles!
P.S. Zoals je waarschijnlijk wel heb gemerkt schrijf ik steeds meer in het Nederlands. Ik blijf het moeilijk vinden om een goede oplossing te vinden. Het liefst schrijf ik in Nederlands en Engels tegelijkertijd, maar met een artikel als deze loopt dat gewoon uit de hand. Het is al zoveel tekst! Dus ook voor de Nederlandse lezers de vraag: lees je het liefst in het Nederlands of in het Engels? Dit is vooral belangrijk voor grotere artikelen zoals deze en city guides. Dank!
P.P.S. En ja de titel is in het Engels en het artikel in het Nederlands… verwarrend. Haha, working on it!
B says
i hate to be the person who says this but you did ask… i will probably stop following your posts if you stop writing in english. i understand that you shouldnt feel like you have to and fully support you doing exactly what you want… but if a pretty photo has a story attached that i cant read then it takes away the joy of the photos.
Angélica says
No, no worries, it’s good to know! It’s just that I hardly ever get English comments, so that’s why I started wondering! But I think this post was just a coincidence, next posts will be both in English and in Dutch :)
Lorain says
Oh yes! Deze sla ik op, want die reis wil ik graag nog een keer maken.
Volgens mij was jij echt in de perfecte tijd gezien de kleuren <3<3
En ik lees het liefst in het Nederlands :)
Laura Vonk says
Wat zijn het mooie foto’s! Lov it. Maakt me echt om daar heen te willen. (:
Rebecca says
Ahhhh wat prachtig en wat een leuke post! Hier heb ik zeker wat aan hihi…wil ook zo graag deze reis maken. Geweldig land! :D (en Nederlands leest toch nog even wat fijner ^^)
Daphne | Travelshot.nl says
Wauw echt prachtig! Schotland staat heel hoog op mijn bucketlist en wat een prachtig traject hebt je uitgezocht ! Mooie foto’s ook :-)
Arjanne says
Wauw, dit ziet er echt geweldig uit!! De herfst lijkt me een prachtige tijd dit te doen ! Als je wandelt heb je wel weer meer tijd op foto’s te maken :)