Wow, het is alweer Juli! We zijn alweer over de helft van het jaar… ik vind het maar gek! Zo gek dat ik halverwege de maand al vol haast deze post maakte terwijl ik bij mijn ouders zat. Ik had snel foto’s bewerkt thuis en ze geupload zodat ik ze verder kon bewerken op mijn vaders computer, waar ik ook deze post typte. Eenmaal klaar bedacht ik me ineens dat het nog maar 21 juli was en dus nog helemaal niet het einde van de maand! Ik zou nog op vakantie gaan, dat hoorde natuurlijk ook nog bij de maand Juli.
Het is wel een goede samenvatting van mijn maand: ik was zo druk dat ik eigenlijk helemaal niet meer wist welke dag het was. Een paar hoogtepunten – ik startte eindelijk mijn eigen bedrijf, had meteen wat fotoshoots, werkte extra bij de koffiebar en ging ook nog eens op vakantie. Ik had de avond voor mijn vakantie zelfs nog een fotoshoot. Het was eigenlijk wel eens lekker om zo bezig te zijn, maar ik was toch ook wel behoorlijk toe aan vakantie.
Veel langer ga ik deze post dan ook niet maken, want ik ben echt net een paar uur geleden thuisgekomen en vind het hoog tijd voor een Netflixavondje ;) Kijk snel mee!
Ik ging met drie vrienden met de auto naar Slovenië! Het was een beetje gek allemaal, want ik ga bijna altijd alleen op vakantie waardoor ik altijd alles zelf moet plannen. Ook ga ik altijd met het vliegtuig, ik heb niet eens een rijbewijs. Maar dit keer was alles anders. Ik had me ook bijna niet voorbereid voor de vakantie en liet alles maar over me heen komen. En dat was eigenlijk helemaal prima! Het was prachtig weer (en heul warm) en de natuur was schitterend. We zwommen en SUPten (is dit een werkwoord?) op turquoise meren, liepen door gigantische grotten, zongen tot we schoor waren met de foute playlist, bezochten sprookjeskastelen (Neuschwanstein!!) en dronken heerlijke Sloveense Radlerbiertjes. Nogmaals – helemaal prima. Ik maakte minder foto’s dan gewoonlijk, maar dat was ook eventjes wel fijn. Natuurlijk heb ik meer dan genoeg mooie foto’s gemaakt om hier te delen, wees gerust.
Voor de introverte einzelgänger dat ik ben was met zoveel mensen een week op vakantie gaan nog een hele onderneming, maar het viel me uiteindelijk reuze mee. Ik heb een paar keer gesnauwd en me terug moeten trekken in mijn donkere, heerlijk eenzame holletje maar dat had ik ook niet anders verwacht. Ik houd echt heel erg van alleen reizen, maar ik vind reizen met vrienden eigenlijk ook wel weer heel leuk. Het heeft allebei zo zijn voor en nadelen. Als ik alleen ben loop en doe ik veel meer, beleef ik dingen intenser en fotografeer ik heel veel. Met anderen is het allemaal wat gemoedelijker en gezelliger, wat natuurlijk ook weer heel fijn is. Een beetje afwisseling kan geen kwaad dus.
Zelfs met mijn telefoon maakte ik nauwelijks foto’s deze maand. Het was een drukke week waar ik vooral in de koffietent veel werkte en daarnaast hard aan mijn bedrijf werkte, vooral achter de schermen. Denk aan dingen als visitekaartjes maken (wat echt een bevalling was, trouwens. Gelukkig twijfelde ik zo lang dat ik uiteindelijk ze kon bestellen met 25% korting haha!) of een Facebookpagina. En ik had meteen drie fotoshoots, vandaag en morgen ook nog twee! Daarna als de wiedeweerga op vakantie. Augustus belooft wat rustiger te worden, wat misschien maar goed is ook.
Ik zou heel graag nog meer doen aan de blog en dingen als mijn Instagram of Facebookpagina, maar heb er simpelweg nog niet echt de tijd voor gevonden. Wel heb ik bakken met energie en lijk ik soms over te lopen van inspiratie. Alleen maar goed dus!
Maar goed, het allerbelangrijkste wat ik deed was EIN-DE-LIJK mijn eigen bedrijf starten! Om je even een kleine samenvatting te geven over mijn leven – in 2009 studeerde ik af aan de kunstacademie, nadat ik al een keer gezakt was. Ik mocht dus niet exposeren samen met mijn klasgenoten en had weinig indicatie gehad dat ik niet zou slagen. Ik was echt zo verdrietig, ik vond het zo erg! Uiteindelijk slaagde ik wel, maar het was niet meer van harte. Daarbij was er ook nog eens ‘de crisis’ en werkte ik bij de Subway, waar ik voor allerlei studenten broodjes moest maken. Ik had bij mijn baantje ook heel erg nare, manipulerende collega’s waardoor het leek alsof alles mijn schuld was. Ik werd echt verschrikkelijk onzeker, dat begrijp je wel. Het was echt zo’n ontzettend dieptepunt in mijn leven, dat weet ik nog goed. Na al die jaren, die vele, vele jaren heb ik dus EINDELIJK het zelfvertrouwen weer opgebouwd om dan toch eindelijk dit te gaan proberen. En om van mijzelf te denken ‘ik kan dit, ik maak gewoon goede foto’s verdorie’. Voor andere mensen is dit misschien wat normaler, voor mij is dit gewoon echt een hele grote stap. Ik heb de afgelopen jaren namelijk echt vaak diep in de put gezeten, omdat ik gewoon niet wist wat ik met mijn leven aanmoest. Dit klinkt heel dramatisch, maar eigenlijk was het gewoon echt heel zwaar. Ik had allerlei baantjes waar ik niet gelukkig van werd, horeca, Subway, de Efteling, een koffietent – ik heb het allemaal gedaan. Gewoon omdat ik dacht dat het moest en het onmogelijk zou zijn om iets anders te gaan doen en nou ja, wat zou ik anders moeten doen? Ik wist het ook gewoon echt niet. Dat ik het nou wel weet, dat alleen al maakt me zo gelukkig! Mocht ik falen, dan zij het zo. Ik heb het in ieder geval geprobeerd! Ik denk dat ik nou beter in mijn vel zit dan ooit tevoren en hey, dit is allemaal wel even superpersoonlijk maar het mag ook wel eens gezegd worden dacht ik zo :)
Veel selfies! Het val me steeds meer op dat die het toch altijd het beste doen op Instagram. Ik geef overigens ook vrij weinig om een constante Instagramfeed en post liever dingen op het moment dat ik wil. Ik denk dat ik daarom ook niet heel erg veel groei qua volgers, want volgens mij doe ik alles fout volgens de ‘handleiding’. Soms vind ik dit nog wel eens jammer, aan de andere kant wil ik mijzelf ook niet vergelijken met andere Instagrammers en wil ik vooral heel graag authentiek blijven. Dan maar minder volgers!
– Eindelijk schreef ik een city guide over Leuven!
– Ook kwam er een nieuwe hotspot in Den Bosch langs, namelijk Fifty/Fifty.
– Ik schreef ook over mijn nieuwe bedrijf en een portretshootactie (is dat 1 woord?), je kunt er nu nog gebruik van maken! Ik kreeg al meteen een paar mailtjes, superleuk.
– Ook scheef ik eindelijk een stukje over het kunsteiland Naoshima, waar ik al heel lang over wilde schrijven. Voor mij een van de leukste plekjes in Japan.
– Inujima, nog een kunsteiland in Japan, kwam ook aan bod.
Ik merkte deze maand ook dat er wat minder werd gereageerd op de blog en vooral mijn foto’s over mijn bedrijf en fotografie goed ontvangen werden. Ik merk sowieso steeds meer dat de persoonlijke posts het beter doen dan de reisposts. Ik weet nog niet zo goed wat ik hier van vind, misschien moet ik iets beter mijn best doen? Het was natuurlijk ook wel te merken dat ik minder tijd had, maar ik heb gewoon echt niet elke week de tijd en inspiratie om een mega city guide er uit te stampen. Gelukkig heb ik een paar hele mooie plaatjes uit Slovenië die ik de komende maand ga posten.
Tot zover deze post, ik val bijna om van vermoeidheid dus deze oma gaat lekker om 9 uur naar bed. Tot de volgende keer maar weer.
Jessi says
Oh weer zo’n leuke post! Mijn vriend zat die week ook in Slovenië en God wat was ik jaloers op zijn foto’s. En door jou heb ik helemaal zin om er heen te gaan! Misschien wel in een koelere maand, want zo’n hitte is niets voor mij.
Je identiteitscrisis snap ik helemaal. Ik zit er nu zo een beetje in. Ik doe een Job die ik toch niet zo graag meer doe en wil meer tijd in mijn Blog en creatief zijn steken. Jammer genoeg vraagt mijn job veel energie :( ik heb dus veel plannen, maar zit wat vast. Jij zorgt er wel voor dat ik gemotiveerd blijf. Dus blijf lekker doen wat je doet. Inclusief veel reisverhalen delen! Ook al krijg je er minder reacties op ;) ik zou ze erg hard missen!
Angélica says
Ha Jessi, dankjewel! Het is er echt prachtig ja, ik kan het iedereen aanraden om er heen te gaan. Het lijkt wel een sprookje!
Het is ook lastig tegenwoordig, omdat er zoveel mogelijkheden zijn en er zoveel ‘moet’. Tegenwoordig moet je je dromen najagen, succesvol en gelukkig zijn want nou ja, dat is toch iedereen? Ik denk dat er door al die perfecte Instagramleventjes heel veel druk op ons wordt gelegd en je erg gaat twijfelen aan wat je aan het doen bent. Althans, zo ervoer ik het wel. Daarbij deed ik een creatieve opleiding en belandde ik in de horeca, iets waar ik eigenlijk niks mee had. Ik begrijp dus goed hoe het is om werk te hebben waar je je creativiteit niet kwijt kan! En ja, dat slokt veel tijd op inderdaad waardoor je in je vrije tijd ook weinig energie meer voelt om creatief aan de slag te gaan. Ik begrijp dat heeeel goed! Ik wou dat ik concreet advies had hoe je dat kunt ‘overwinnen’ maar helaas… Ik hoop dat je je snel energiek genoeg voelt om weer creatief aan de slag te gaan :)
En mijn reisverhalen blijven hoor! Het is meer dat ik de komende tijd weinig tijd en geld zal hebben om op reis te gaan, omdat ik wil gaan investeren in mijn bedrijf. Hierdoor moet ik wel even gaan bedenken hoe ik elke week ga vullen op mijn blog. Mmm…
Jessi says
Je hoeft niet ver te reizen om een reisverhaal te delen. Verhaaltjes van prachtige wandelingen in eigen land zijn anders ook wel heel fijn :) Dank je voor de reactie! Ik ben begin dit jaar een projectje begonnen waarin ik iedere week iets moet maken. En dat werkt tot nu toch! Babysteps ^-^
Laura Vonk says
ik zie allerlei leuke en fijne dingen voorbij komen! in duitsland zag ik ook zoveel ”suppers” (is dat ook een woord?) en het lijk mij ook wel enorm leuk. en gewoon liefde voor reisverhaaltjes! x
Wanda says
Oh, Neuschwanstein… dat is inderdaad zo’n mooi kasteel. Wij waren er vorig jaar en keken er onze ogen uit. Over Slovenië hoor ik de laatste tijd veel positieve verhalen en het meer van Bled trekt me dan ook enorm aan. Ik hou het in ieder geval in gedachten voor volgend jaar! Leuk trouwens dat je je eigen bedrijf bent begonnen! Succes!