Japan. Oh Japan. Ik probeer de juiste woorden te vinden maar ze komen maar niet. De laatste tijd denk ik steeds vaker terug aan deze reis. Ik ging eerder dit jaar in Maart & April, tijdens het welbekende ‘sakura seizoen’ waar Japan geheel gehuld is in kersenbloesem. Een reis die al heel lang op mijn lijstje stond, zelfs al voordat ik van reizen hield. Ik kan je niet vertellen wanneer mijn fascinatie begon, misschien was het wel door Lost In Translation die ik zag toen ik 15 was, mijn fascinatie voor Japanse tekenfilms vroeger of gewoon beelden die ik eerder had gezien. Ik weet het echt niet meer. Hoe ik er ooit achterkwam dat Japan een heus bloesemseizoen had weet ik dus ook al niet meer! Al deze herinneringen en fascinatie zijn er al zo vroeg geweest dat ik waarschijnlijk nooit meer er achter zal komen hoe het allemaal begon. Hoe dan ook, Japan leek mij een veel te dure bestemming, iets wat nog heel lang een droom zou blijven. Maar nadat ik vorig jaar in Schotland was geweest, wat ook voelde als een droomreis, besloot ik dat het vast allemaal niet zo moeilijk hoefde te zijn. En dus ging ik eind Maart eindelijk naar Japan! Wekenlang hield ik met ingehouden adem de sakuravoorspelling in de gaten (of eigenlijk niet, want ik durfde niet, wat als alles al in bloei zou zijn? Zou alleen maar stress opleveren! Ik ging toch niet alleen daarom? Ik probeerde dan ook heel hardnekkig er niet om te geven, ha.), wist je dat daar heuse websites voor zijn? Eenmaal in Japan kwam ik er al snel achter dat het ook echt een heel groot ding is, niet alleen gaat iedereen gezellig picknicken onder de kersenbloesem (hanami noemen ze dat), ook de winkels halen hun sakuraproducten uit de kast, de straten worden versierd met lampionnen en nepbloemen, er worden festivals en eetmarktjes georganiseerd, kortom: sakura = feest!
Vooral in de laatste weken spendeerde ik elke vrije dag in de bieb met een hele stapel Japan-gidsen en probeerde ik zo goed mogelijk alles te plannen. De laatste tijd ga ik namelijk nogal onvoorbereid op reis, omdat ik altijd een beetje gestresst raak van het moeten plannen. Ik weet niet zo goed waar dit vandaan komt, misschien is het wel gewoon luiheid. Maar voor Japan kon dat eigenlijk niet, dus probeerde ik me door aaaal die informatie zo goed mogelijk te laten informeren. Met mijn concentratievermogen van een fruitvlieg was dat nog niet zo makkelijk kan ik je zeggen, ik moet eerlijk zeggen dat dat ook zeker wel een beetje stress opleverde. Ik ben een beetje het ‘struisvogeltype’, gewoon niks vooruitplannen, zal vanzelf wel goed komen. Maar ik wist dat het belangrijk was en dat het het waard zou zijn! En dat was het zeker! Op dat moment was ik zo druk bezig met genieten en dingen zien en doen, dat ik nog niet helemaal doorhad hoe mooi het allemaal écht was.
Iemand zei ooit over mijn Interrailreis van een paar jaar geleden:
“Dit is zo’n reis waar je later aan terugdenkt en denkt woooow dit was echt een geweldige reis! Een reis die met de jaren belangrijker wordt.”
Ik denk dat ik me hier helemaal in kan vinden wat Japan betreft. Als ik daar nu aan terug denk, denk ik wel eens “wow ben ik daar echt geweest?”. Met bijna open mond bekijk ik mijn foto’s weer eens, bijna kan ik me niet voorstellen dat ik hier ben geweest. Dat ik zelf die foto’s heb geschoten. Het lijkt wel een droom! Maar dat is het niet natuurlijk.
Terwijl ik aan mijn portfolio werkte de afgelopen tijd stuitte ik op een hele hoop Japan-foto’s die ik nog niet eerder heb gepost hier. En met een hele hoop bedoel ik ook echt een HELE hoop. Dit wat ik nou nog laat zien is eigenlijk maar een kleine greep, er zouden nog wel zeker 10 andere ode’s kunnen volgen. Misschien gebeurt dat ook wel, who knows? Mocht je nog nieuwsgierig naar mijn andere posts over Japan, dan heb ik er hier nog een hele hoop meer over geschreven. Maar voor nu een paar foto’s uit het land waar zelfs melkverpakkingen fotogeniek zijn en elke snapshot lijkt op een waar schilderijtje.
English: Oh Japan, I try to find the words to describe you but they don’t come easily. Traveling to Japan had been a longtime dream of mine, an fascination I had for many years even though I have no clue where it comes from. Was it my 15-year old self watching Lost In Translation and being mesmerized by Tokyo, my endless obsession with Pokémon and all kinds of Japanese cartoons when I was a youngster or maybe just some other images that triggered it? I still have no clue, but my fascination for Japan was there way before I even really enjoyed traveling. So when I traveled to the country in March this year, you can imagine it was like a dream come true. At that moment it didn’t really feel like that, I was just so busy exploring everything, taking a thousand pictures, being in awe at how beautiful basically everything in Japan is. Just now, months later, I realize what an important and utterly wonderful journey it had been for me. What started as a dream many years ago, strangely again feels like a dream to me. This time a dream I actually dreamt. A dream with many memories, thoughts, feelings and most of all pictures. And that’s what I want to share with you today: some random Japan pictures. Japan, the only place where even a parking space can look gorgeous. I have so many more pictures to share, it’s crazy! But for now, here’s a start. Also, if you want to see more I have blogged about Japan before here.
sarie_gamgee says
Loving all the illustration in this post… the boy in the corner, the map, those two cats (what was that?). You manage to make Japan look quiet, even though I’m afraid is packed with people… :P
Also, where’s the moomin cafe? I’m definitely sending my friend there :D
Angélica says
Well Tokyo is super crowded and busy and so are the touristy spots, but there’s definitely also a lot of quiet in Japan :D But maybe not as much as you’d expect after seeing this post haha.
The Moomin Cafe is in the mall in the Tokyo Skytree :)