Terwijl ik dit schrijf zit ik dus, zoals de titel waarschijnlijk al doet vermoeden, weer lekker comfortabel thuis achter mijn computertje. Het was wel mijn bedoeling om in Japan zelf ook af en toe te bloggen, maar na twee posts was ik er eigenlijk wel weer klaar mee. Niet alleen vind ik het typen en uploaden op mijn iPad echt verschrikkelijk (die app is dus niet bepaald fotovriendelijk, niet handig), ik had er eigenlijk ook simpelweg geen tijd voor! Als ik dan ‘s avonds na een lange dag aankwam in mijn hostel, kon ik eigenlijk maar aan 1 ding denken en dat was mijn bedje. Dat bedje was overigens vaak een heel dun matrasje, wat nogal standaard is in Japan. Het is een beetje alsof je op de grond slaapt, als je geluk hebt, want in 1 hostel hadden ze het gewoon over een houten lattenbodem gelegd en dat was nog veel irritanter. Maar ik was zo moe dat ik zelfs op die ongelukkige dingen elke avond weer als een blok in slaap viel. Weinig tijd dus om te bloggen, daarbij is het ook veel fijner om er thuis wat uitgebreider aandacht aan te geven (en om de foto’s te resizen zodat ik geen megafoto’s hoef te uploaden!). Dus, vandaar.
Aangezien ik vannacht om 1 uur thuis kwam en ik heel slecht geslapen heb (is dit nou een jetlag?) (ik at pizza als ontbijt!) blijft het vandaag helaas alleen bij een introductie ;) Het kan nog wel even duren voordat ik alle talloze foto’s heb uitgespit en bewerkt.. en de tijd heb gevonden om er iets over te vertellen. Morgen begint het gewone leven alweer! Over Japan zelf zou ik uren kunnen vertellen, wat een land! Het is me vooral opgevallen hoe enorm divers het is, met hypermoderne steden en wijken, robots, gigantische neon reclameborden, pachinko’s (gokhallen) en hysterische speelhallen, maar met ook talloze tempels, torii poorten, tamme hertjes, bergen heel veel bergen, eilanden vol met kunst, stranden, platgebombardeerde plekken, oftewel ontzettend veel geschiedenis. Geen dag was hetzelfde! En dan te bedenken dat ik eigenlijk nog lang niet alles van het land gezien heb, ik reisde namelijk van Tokyo naar Hiroshima, de meest gangbare route. Maar er zijn ook nog echt tropische eilanden in Japan en in het noorden ligt er een hoop sneeuw en kun je zelfs skiën! Genoeg nog te zien dus voor een volgende keer ;)
Het viel me ook op dat er vooral heel veel Japanse toeristen waren en eigenlijk maar weinig Westerse, ik voelde me er wel een vreemde eend. Ook zijn de mensen ontzettend behulpzaam en vriendelijk, ondanks dat ze vaak geen woord Engels kunnen. Zo zat ik in de trein van Tokyo naar Kyoto en bleef een omaatje naast me maar ratelen en ratelen, al had ik al een paar keer uit proberen te leggen geen Japans te kunnen. Het enige woord wat ze kende was ‘green tea’ en van alle bezienswaardigheden waar we langs kwamen ging ze me uitgebreid dingen vertellen. Beetje jammer dat ik er geen woord van begreep, maar lief was het wel! Dankzij haar heb ik Fuji niet gemist, want op het moment dat we daar langs reden was ik net diep in mijn Lonely Planet gezonken. Sowieso waren de Japanse omaatjes zo lief en vriendelijk en wilden ze maar al te graag met me praten, maar ging dat helaas niet met de taalbarrière (maar praten deden ze toch wel!). En al dat buigen en beleefde, het is allemaal waar. In de trein buigt de conducteur elke keer voor de deur van de coupe, en ook weer als hij terug loopt en de deur dicht gaat… Beetje bizar allemaal! Maar natuurlijk zijn er ook veel meer bizarre dingen, ook zo’n stereotype ding over Japan wat wel een beetje waar is. Maar ja, ik kan hele boekwerken schrijven maar dat kan ik beter later doen in combinatie met wat meer foto’s. Tijd om te gaan slapen! ;) Be prepared, een hoop komt er nog aan!
English: As you might have guessed, reading the title and all, I am back from Japan. I arrived last night and am still a bit jetlagged, gah! I wanted to blog a bit more on the road, but I find writing and uploading on my iPad just such a nuisance. It’s also not very picture friendly, which is a bit of a problem with a blog like mine. So yes, I’m still here! This is just a little post telling you about just that. Also I’ll be posting a whole lot of pictures in a while, as soon as I find the time and the words. There’s just so much to tell about Japan! I definitely fell in love with the country and its diversity, woah! There are hypermodern cities, robots, pachinko’s (gambling halls), huuuge hysteric gaming halls, lots and lots of huuuuge flashy neon signs but also just sooo many temples, lots and lots of mountains, amazing scenery, big huge cedar trees, beautiful islands full with art installations and museums, of course lots and lots of sakura (cherry blossoms), torii gates everywhere, monks doing some grocery shopping, cat cafes, old traditional houses, small alleyways… every day was a totally different day! And I just saw a bit of the country, not even all of it. There are also some tropical islands or even alps, you can ski in Japan! Who would’ve thought?
I also came across some of the stereotypical things, like well the robots, people being overly polite (but also friendly and helpful!!), some crazy geeky stuff like maid cafes, lots of manga and dolls, sooooo much merchandise (anime things but also Ghibli of course and lots of Moomin!). I bought way too much cute stuff. I found people super friendly, the old grandmoms in particular. They just kept talking to me, trying to tell me things about their culture or what I was just looking at. When I said ‘tried’ I mean that they didn’t speak a word of English. In fact, hardly anyone spoke English. I found Japan really modern but at the same time also full of history, just so much history. A lovely combination if you ask me! Just Tokyo alone is a perfect example of all those things, I never encountered a city that was just so totally different in so many ways. It was like a little country on it’s own!
At this point I’m starting to get exhausted so I’ll leave it for now. But there’s so much more to share, be prepared!
sarie_gamgee says
Aw, that first picture with the deer is so cute. Can’t wait to read more about Japan! :)
José says
Gaaf dat je in Japan bent geweest. Ben benieuwd naar je foto’s! Grappig ook dat omaatje in de trein, hahah.